Valeriusstraat 198
Gesticht in 1753 gebouw van 1913
Was bestemd voor: Personeel.
Huidige bestemming: Vrouwen boven de 50 jaar met een laag inkomen.
Bijzonderheden: oude gevelsteen met wapens en de vermelding:
Fontaine – Hoffie
Gestigt door Vrouwe Petronella Calkoen
Wed. de Ed. Heer Mr. Ioan Fontaine, in syn
Ed. leven Schepen en raad deser stad.
Beschrijving hofje:
Het Fontainehofje is in 1753 bij testament gesticht door Petronella Calkoen, weduwe van Mr. Joan Fontaine, naar wie het hofje is genoemd. Het bestond uit zes huisjes met beneden en bovenwoning aan een bestrate plaats en nog twee woningen aan het eind van een bloementuin, verscholen achter het huis Keizersgracht 47-63. In dit huis met een deftige opgang, bevond zich de regentenkamer en de woning van de opzichteres. De ingang van het hofje was daaronder. Het was bestemd voor Petronella´s personeel, dat zo tot het graf verzekerd was van een gratis onderkomen en er werd zelfs een soort bestaansminimum in stand gehouden. Toen op de Keizersgracht het nieuwe gebouw van St. Johannes de Deo kwam, is het huis en het hofje afgebroken. Maar de pomp en de gevelsteen uit het front van het grachtenhuis, gingen mee naar de Valeriusstraat. De pomp kreeg een plaatsje in de tuin en de oude gevelsteen, met de wapens en een drie-regelig vers, werd ingemetseld in de buitenmuur.
Petronella liet uit haar huwelijk met Joan Fontaine geen kinderen na. Een van hun twee kinderen stierf vlak na de geboorte. En na de dood van Joan in 1731 verloor Petronella in 1736 ook haar toen 15 jarige dochter. Haar nalatenschap ging naar haar neven Calkoen, die ook de eerste regenten werden. In de 18e eeuw genoot Petronella, die veel belangstelling had voor het bereiden van voedsel, enige bekendheid met haar recepten en middeltjes tegen verschillende kwalen.
De Stichting Het Fontainehofje is nog steeds in handen van de familie Calkoen, afstammelingen van de stichtster. En de directrices van het hofje zijn altijd leden van deze familie geweest. Uno en Floris Calkoen zijn de huidige regenten en Gigi Calkoen woont met haar gezin in het directricehuis. In een eerdere periode (1978-1988) is Gigi nog directrice geweest, toen waren de regels ook nog veel strenger, maar nu noemt zij zich liever beheerder van het hofje. Oorspronkelijk bevatte het hofje twaalf woningen, zes beneden en zes boven, te bereiken via de tuin. In de jaren zestig van de vorige eeuw, is bij de restauratie dit aantal teruggebracht tot zes, nu tweekamerwoningen, voorzien van een keukentje en badkamer. Ook de regels zijn aangepast aan de huidige tijd. Naar religie wordt niet meer gevraagd en moesten de vrouwen vroeger om 10 uur ´s avonds binnen zijn, nu heeft iedere bewoonster een eigen sleutel. Belangrijker wordt het geacht of iemand in het hofje past.
Van een paar regels wordt echter niet afgeweken, het hofje is nog steeds bestemd voor vrouwen van boven de vijftig jaar, met een laag inkomen. Ook al worden de huidige bewoonsters er niet meer toe verplicht, er leeft binnen het hofje nog wel een gevoel van saamhorigheid. Zo wordt er sinds een aantal jaren gezamenlijk oud- en nieuw gevierd, niet omdat het moet, maar omdat het zo ontzettend gezellig is. En bij de viering van het 250 jarig bestaan in 2004, hebben de bewoonsters een eigen receptenboekje samengesteld, in de geest van Petronella. Haar boek met “kook- en stoofmodellen” waarin zij haar recepten had opgetekend, was ooit in het bezit van een andere tak van de familie en bleek niet meer te traceren. Jammer, want Gigi had het bij deze gelegenheid graag opnieuw uitgegeven.
In de regentenkamer, gelegen in het directricehuis, bevindt zich het 18e eeuwse meubilair en een nog uit de 17e eeuw bewaard gebleven schoorsteen. Daar hangen ook de portretten van Petronella Calkoen, Joan Fontaine en hun dochtertje.